Bahay
By: Herbert Curia
Dito ko naiisip ang mga bagay na ito at
aking napagtanto ng mabalitaan ko ang isang demolisyon sa lunsod ng
Maynila. Akoy nahabag at naawa sa kinasapitan ng mga taong ito na
naging busabos at tinataboy sa sariling bansa at lupain o lupang
sinilangan. Hamak at kaawawa mga nilalang na sumapit ng ganitong mga
kalagayan….
Bahay iyan ay isang awitin ng isang
magaling na kompositor na sa kanyang awitin ay hinango nya ito sa
kanyang mga pakikisalamuha upang patunayan na ang barong barong ay isang
bahay…..nakaka-luha ang kantang ito pag iyong narinig at kung iyong
iisipin ang itsura at sinasapit ng may ganitong pamumuhay at ikaw ay
magtatanong lalot hindi mo pa nararanasan at makisaluha sa ganitong
buhay….
Squatters area, ibat ibang klase ng
istrukturang may masilungan man lamang sa ibat ibang parte ng
kamaynilaan at maging sa probinsya man, andyan ang barong barong na
pinagtagpi tagping basura at karton, mga bubungan na di mo mawari at
gewang gewang na haligi na kapag bumuhos ang ulan ay siguradong ang mga
anak mo’y lalagnatin at sisipunin sa ginaw at kasamaang palad ay
mapupulmonya pa at ikamatay nito at ito ang bahay na ating sinasabi na
nakatirik sa squatters.
Ito ba ang pamumuhay ng isang pinoy, iyan
ang masaklap nating pamumuhay sa bansang ito ang mabilang sa ganyang
pamumuhay ang iba’y umaasa sa tawid kapamilya program
upang may makain ang pamilya at makapag-aral ang mga anak. Hirap sa
buhay, walang matibay na bahay idedemolished ka pa, ganyan kasaklap ang
buhay sa bansang ito….
Nasaan ang Gobyerno habang kumakain kayo
ng anak mo sa isang barong barong na pinagtagpi tagpi halos tumulo ang
luha mo sa kakulangan sa pagkain ng mga anak mo na may sakit pa sa hindi
maibigay na trabaho ng gobyerno at sapat na kita sa mga hindi edukadong
mga maralita pagkatapos habang ikay naluluha at hinahanap ang kalinga
ng gobyernong may pagasa pa at biglang may wawasak sayong pintuan at
pagtatadyakan ito me tamaan man o wala at iyong mabanaagan ang tinig ng
mga ito na tiga gobyero, isa na pala itong demolishment kay pait ng
buhay ang gobyernong ating sasandalan ay siya pang sisila sa ating
kahirapan.
Anong puso at kaisipan mayroon ang mga
opisyal ng gobyernong ito upang gawin ang mga ganitong hakbang….Saan at
Ano ang Problema bakit hindi masulusyonan ang pabahay na problema ng
lipunang Pilipino. Ayon nga sa kanta “samantalang sa isang mansion ay walang nakatira”
at pawang ito ngay totoo sa isang balita na aking nakalap na isang
opisyal ng gobyerno ang nagmamayari ng maraming property na kasalukuyang
nililitis at isang dating opisyal na nagmamayari ng mansion na ganito
din ang sinapit ay halos amagin at mabulok na ang ang kanyang mansion ay
parang bale wala lang sa dami ng pera nito. Bakit ang mga opsiyal ng
gobyerno ay may naglalakihang mansion samantalang napakaraming squatters
ang nangangailangan ng matinong pabahay….
Ano mayroon ang trabaho sa pilipinas at
kabuhayan at may Mansion at may barong barong. Ang matalino ba? at
swerte sa negosyo ay siyang may mansion? at yung bobo at malas ang nasa
squatters? Anong sistema ng gobyerno ang dapat upang maging pantay sa
ganito o upang hindi magkaroon ng mga umusbong na squatters o unemployed
o walang kabuhayan….May naging mabuti na bang sistema at pamamahala ang
gobyerno upang ang pilipino ay magkaroon ng progreso ang pamumuhay.
Mulat simula’y wala at palaging simula ang katwiran ng gobyerno palaging
walang pera o budget para duon at para dito para ke pedro o ke
petra.…Subalit ang mga opisyal ng gobyerno ay nabibilaukan sa busog sa
pagkain at nagtatumbling ng kanilang mga kabet sa kanilang mga mansion.
Pa-Bahay ito ang sigaw ng maralitang
tagalungsod at gayundin sa ibat ibang kapuluan. Anong klaseng kabobohan
mayroon ang ating gobyerno at usapin lang ng pabahay ay inuugatan pa
sila. Pa-Bahay at trabaho iyan ang isang malaking problema ng gobyerno
na ibibigay sa tao. Anong sistema upang makamtan ang equation ng
pamumuhay na ito.
Demolisyon ang naging tugon ng Gobyerno sa
mga squatters at halos walang pagkakitaan na walang sariling lupa.
Bahay, Bahay at lupa at trabaho iyan ang ibigay ng gobyerno hindi
demolisyon at pangaapi at pagwasak ng dignidad ng mga dukhang ito.
Karapatan, karapatan para sa lahat, karapatan para sa maayos na pagkain,
tirahan at damit at higit na nangangailangan ng karapatang ito ang mga
maralita naghihirap sa sariling bansa samantalang ang mga dayuhan ay
nagpapasasa sa ating yaman hindi lang yaman pati ang puri ng mahihirap
ay kanilang pinagpapasasaan kung saan ay kinasasadlakan ng mahihirap.
Habag at Puso naman ay kailangan pang
ipanawagan upang karapatan ay ipatupad at ipamahala. Kay hirap mabuhay
sa Bansang Pilipinas lalot namulat ka sa mundo ng squatters.
Bahay ang hirap mamulat ng walang bahay at
sa tagpi tagping basura duon tayo namulat hindi lamang sa may sitwasyon
nito kundi sa ating bansang ito na may ganitong bahay, Bahay para sa
walang Bahay, ibigay ang karapatan hindi pangaapi at pagdusta sa
kahirapan, ang buhay ay bilog minsan ay nasa itaas at minsan ay nasa
ibaba minsan ay makapangyarihan ka minsan ay aping api ka, maging
parehas tayo kahit saan mang oras..….
Ayon sa Senador na nasa awitin Talagang
bahay nga raw iyon na pinagtagpi tagping basura at karton, Sanay madinig
ng mga Bantog na Senador ang awiting iyon at mensaheng ito at sa
kanilang mga batas ay maisip nilang lahat ng Pilipino ay hindi na tumira
pa sa barong barong o squatters. Madaling ipasa kung gagawin bastat
isipin na lamang nila ang awiting iyon at mga demolisyon…..
End…..
By: Herbert Curia
Stories of Poverty and Remedies
No comments:
Post a Comment